Jak sobie radzić z brakiem pszenicy w diecie.

Dzień trzeci.

Dania, które zrobiłam to placki serowe. Skład: ser biały, 2 jajka, kokos wiórki, kakao słodkie, zmielone; migdały, orzechy nerkowca, siemie lniane. Trochę mąki kukurydzianej. Banan zgnieciony. Smażone na oleju. Na to kawałek mango. Bardzo dobre. Sycące i pożywne. Z kawą na długo starcza. 

Głód pszeniczny nie jest już tak dokuczliwy. 

Obiad bardzo skromny. Nie gotowałam więc nie opisuję.

Kolacja natomiast była również śniadaniem na drugi dzień.

Składała się z warzywnego, grubego omleta. Skład: brokół, cukinia, ser żółty, 4 jajka, trochę mąki kukurydzianej, przyprawy. 

Uruchomiłam młynek do kawy. Zmieliłam siemię lniane i zrobiłam naleśniki ala tortilla. Do tego warzywka, kurczak . Pyszotka. Potem deser do czarnej kawy. Jogurt z orzechami , mango , bananem, amarantusem, wiórkami kokosu.
Na jakiś czas spokój ale myśli o jedzeniu ciągle wracają.
Już myślę, co zrobię na obiad. Tymczasem idę po węgiel aby rozpalić w piecu. Dieta bez pszenicy na początku wymaga ciągłego zajęcia się czymś aby zagłuszyć myśli o jedzeniu. Mam nadzieję, że to przejdzie. Myślę o pysznym hamburgerze z chrupiącą bułeczką.
Obiad to warzywne leczo z cebuli, marchewki, papryki, pomidora, cukinii i warzywnego makaronu z ciecierzycy. Do tego gotowane jajko. Dwie miseczki zaspokajają głód na jakiś czas.
Do kolacji musiałam sie wspomóc garścią orzeszków pistacji i suszonym kawałkiem mango.

Na kolacje zrobiłam boczniaki w jajku z odrobiną zmielonego siemienia i z serem zółtym. Do tego pokrojone pomidorki, ogórek i cukinia oraz sałata roszponka. Zostało ze śniadania. Jak znalazł jako dodatek do smaku.

Myśli o hamburgerze znikają na godzinę po posiłku. 

Co przyniesie nam kolejny dzień. 

Dzień pierwszy.

Decyzja o zmianie diety to cały proces. Tutaj opiszę efekt tej decyzji oraz trudy związane z odwykiem od pszenicy i glutenu.

Decyzja zapadła w połowie dnia. I nawet wtedy było ciężko. Zjeść barszcz ukrainski na kolację nie dodając chlebka z masełkiem było wyzwaniem. I ta świadomość, że muszę wytrzymać choć całe moje ciało woła o kawałek pszenicy.

Dzień drugi.

Drugi dzień lekko na głodzie bo prak czasu i pomysłu na śniadanie bez glutenu. Kawa z mlekiem ratowała dzień . Musiał wystarczyć serek  biały naturalny z kulturami bakteri . Do 13 wspomagana drugą kawą dałam radę. W plecaku miałam jeszcze jajko na twardo na czarną godzine.Potem obiad w barze mlecznym i filet z grila, ziemniaki i jakaś podła surówka ze słoika. Po posiłku stwierdziłam, że czas na zakupy bezpszeniczne i bezglutenowe. Przechodzenie koło zakazanych towarów nie było przyjemne ze względu na poczucie ograniczenia.Największą przyjemnością było wybieranie owoców i warzyw i brak ograniczenia tu był przyjemnością. Kaufland dał radę.